Deze wetenschappelijke test kan je met hetzelfde resultaat ook op een verjaardagsfeestje doen: hoeveel objecten heb je met échte emotionele waarde? Jong of oud, het antwoord is hetzelfde.

Negen. Dat getal noemen de meeste mensen als ze een lijstje maken van hun bezittingen met de meeste emotionele waarde. In de jaren tachtig van de vorige eeuw deden Amerikaanse psychologen wetenschappelijk onderzoek hiernaar en veertig jaar laten zijn de antwoorden in Nederland niet veel anders. Wél zijn we tijdens ons leven aan andere dingen gehecht. Bekijk het overzicht:

Peuters

Als vanaf een paar maanden oud herkent een baby iets als zijn of haar ‘eigendom’. Bijna altijd wordt met één object een hele bijzondere band opgebouwd: een warm dekentje, zachte knuffel of pop. Naarmate ze de wereld gaan ontdekken vanaf een jaar of twee, drie, wordt de afhankelijkheid minder. Maar elke volwassene heeft nog zoete herinneringen aan dat eerste bezit. En de meesten hebben het zorgvuldig bewaard.

Kinderen

Op de basisschool begint niet alleen de wedstrijd om wie de meeste merkkleding heeft, in deze leeftijd start ook het verzamelen van bezit en het koppelen van herinneringen en emotionele waarde. De meest genoemde spullen zijn kleding, muziekinstrument, speelgoed (heel traditioneel: auto’s en speelgoedgeweren voor jongens, poppen voor meisjes), boeken

Pubers

Op de middelbare school ontdekken we onze identiteit en wordt bezit zo belangrijk als bijna nergens in ons verdere leven. Hoe minder zelfvertrouwen, hoe meer gesteund wordt op statussymbolen zoals kleding. Als het gaat om emotie, zijn we vooral gehecht aan boeken, fiets of brommer, muziekinstrumenten en natuurlijk (merk)kledingstukken.

Jongvolwassenen

Onze eigen weg kiezen gebeurt letterlijk: het sleutelhangertje of een ander object van de eerste auto tovert bij heel veel mensen nog jaren later een glimlach op de lippen. Ook sieraden zijn van grote emotionele waarde: het ringetje van de eerste relatie, de ketting als cadeau bij het afstuderen. In deze leeftijdsfase zijn ook boeken nog erg belangrijk als emotioneel houvast.

Volwassenen

Als volwassenen grijpen ze steeds meer terug op ons verleden, dat immers steeds groter wordt. Familiefoto’s, erfstukken van overleden ouders, het eigen kinderspeelgoed: we koesteren het enthousiast. In deze fase begint ook het besef dat we dingen willen bewaren voor wie na ons komt.

Senioren en bejaarden

Bij pakweg 70-plus gebeurt iets bijzonders: terwijl we enerzijds enorm veel bezittingen met grote emotionele betekenis hebben en daar veel waarde aan hechten, vinden we het ook helemaal niet erg om deze te delen met kinderen en kleinkinderen. We willen graag dat foto’s, kunst en sieraden, boeken en souvenirs óók een bijzondere plek in het hart gaan innemen van wie na ons komen.